A nosa variante dialectal do galego é moi ricaz en matices retranqueiros. Hai verbas e verbas. Unha delas é papuxa, que tanto serve para nomear o sexo feminino coma un paxaro que se cazaba con esparrelas e nutría de carne unhas vizosas empanadas con grande sona nesta terra de Lemavia. Outra palabra desta caste sensual[…]
Para esculcar no pasado temos que botar mao non só de trebellos tecnolóxicos, senón tamén das tecnoloxías da memoria. O que nos acontece na croa do castro de San Lourenzo é un bo exemplo da necesidade de integrar información oral, documental, histórica e arqueolóxica. Deste xeito podemos ir aclarando misterios como o que hoxe nos[…]
Dacordo coa tradición, os mouros e as mouras habitan no interior dos castros. Dese mundo subterráneo xorde ás veces música. Pola noite de San Xoán seica se escoitan de alá do fondo melodías de gaita. Os eruditos que fixeron o estudo arqueolóxico das veciñas terras d’O Incio en 1968 recolleron a seguinte lenda referida á[…]
Lembro ao detalle aquela sala de teitos altos do piso dos meus avós no Passeig San Joan de Barcelona. Eu gostaba de pasar horas alí, nas vacacións do Nadal ou do verao, garabateando papeis coas ceras que viñan de agasallo co leite Río. A yaya non mercaba outro leite que non fose galego. Enriba da[…]
As comunidades labregas non manexan o Museo como conceito. Acostumadas dende séculos ás crises de subsistencia, á coerción feudal e caciquil, son sabedoras do poder dos obxectos. As cousas xamais se desbotan, nunca se consideran como entes estáticos, fixos, aos que fitar por lecer estético. Tampouco son lixo. As cousas recíclanse, reutilízanse, tunéanse, trocan de[…]
O’Modesto tangueu as campás con certeiras badaladas contra as tres da tarde. Foi a chamada da tribo, desa tribo que como dicía o cantante NARF, acredita no futuro. De sotaque, alí estaban na croa do castro de San Lourenzo, os homes de Cereixa, aqueles que andan polo mundo cun nome mítico que nos remite a[…]
Coma un amieiro lanzal a figura d’O Modesto, cun aire quixotesco, recórtase entre as leiras de Nogueiras. Coma o fidalgo da Mancha, marchou polo mundo a procurarse. Tras unha tempada na Libia de Gadaffi nos anos da nosa transición democrática, afincou en Madrid como condutor de autobuses urbanos. O seu falar entre castizo e enxebre,[…]
Non fai falla ser Eduardo Punset para saber que nos buratos negros se agochan os misterios do tempo e do universo. Os arqueólogos e as arqueólogas, cando comezamos a escavar un sitio, acabamos inmersos no noso particular burato negro, onde temos que esclarexar cuestións vencelladas ao espazo (xacemento), á materia (o rexistro) e ao tempo[…]
Tralos traballos de limpeza e desbroce, levamos a cabo unha prospeción intensiva para localizar posibles materiais arqueolóxicos en superficie. Tendo en conta a morfoloxía e tamaño do asentamento, non deixa de sorprender o escaso número de restos asoellados. Sen embargo, todo ten unha explicación. Segundo a tradición oral, non se recorda que na croa se[…]